2010 ALMANAK

her sene aralık ayında o yıl neler oldu/neler yaptım/neler yapamadım muhasabesi yaparım sessiz sessiz. Araba kullanırken, serviste yarı uyur işe giderken, gece uykuya dalmadan önce yatakta, duşta, dibi tutmasın diye çorbayı karştırırken...

sonuçta 2010 hem iyi hem kötü hem garip hem endişeli hem de sürprizli bir yıl oldu benim için.
2009 gibi “ya bi s..kt.r git” durumu yoktu. Temennim 2011’in 2010’u donunda sallaması!


işte 2010’un önemli olayları:

oha 30 oldum!! oha c.u. ve p.u. da 30 oldu :)

babama parkinson teşhisi kondu.

canım arkadaşlarım özi ve pitici nişanlandılar ve evlendiler. sonunda bir topuz yaptırabildik sayelerinde! bu güzel olayların her anına tanık olmak büyük mutluluktu...

çok sevdiğim adam pat diye bana evlenme teklif etti. ben de ona seve seve evet dedim. bu teklifin beni bu kadar mutlu etmesini ben bile beklemiyordum.

anadolu yakasına taşındık.

k. emre’nin doğuma tanıklık ettim.

c.u. ile sözlendik/nişanlandık. kocaman bir aile olduk.

terfi ettim.

ablam çocuk yapmak için kendini paraladı. ‘tamam artık vazgeçtim’ dediği noktada hamile kaldı – hala sorunlar ve endişeler var ama umarım herşey yolunda gider ve yeni gelen yılda bu minik bebeği kucaklayabiliriz.

blogda sadece 8 yazı yayınladım (+1) – evet tembelim...

U2 konserine gittim.

bir klasik – foça tatili – haziran 2010.

her güne bir foto projesine başlayıp çocukça bir inat uğruna yarıda bıraktım.

Berlin/The Hague/Amsterdam/Delft/Utrecht/Brugge.

minicik bir kediyi ne kadar sevebileceğimi öğrendim. “latte” – seni özlüyorum.

teyzem beyin kanamasından sonra 10 gün yoğun bakımda kaldıktan sonra bugün fizik tedavi için hastaneden çıktı. halen vücudunun bir yanını oynatamıyor, konuşamıyor ama o kadar güçlü ki eminim hızlıca eski günlerine dönecek. dün yanından ayrılırken elimi sıkıca tutup seni seviyorum demesi hayatımda unutamayacağım anlardan biri olarak aklıma kazındı.


2010 senden çok şey öğrendim

2011’den senden çok şey bekliyorum

- seneye görüşürüz sevgili blog!