bir alışveriş - bir fiş

her ne kadar maddi bir olay olsa da ve bir o kadar sıkıcı, son dönemlerde yaptığım en melankolik iştir vergi iadesi için fiş yazmak.

geçen senenin muhasebesini yapmak, “burası baş başa kaldığımız yer, burası göz göze geldiğimiz yer” şeklinde derin ahlar çekerek anıları yadetmek gibi bir takım etkileri vardır bünyemde...

bol miktarda dedikodu da üretilebilecek bir iştir ayrıca. Eşten dosttan gönüllülük esasına dayanarak ve/veya tehditlerle toplanan fişler, itinayla analiz edilir, kim neler almış, nerelere gitmiş, nasıl yaşam alışkanlıkları var diye. mesela 65 yaşındaki uzak akraba bir teyzenin neredeyse tüm emekli maaşını leblebiye yatırması şaşkınlık yaratırken, sevgilinin aşırı sigara tüketimini belgeleyen fişler üzüntü yaratır.

tabi bir de yaptığım harcamaları analiz ederim. alın terimle kazandığım paramın % 80’ini araplara kaptırmışım mesela geçen sene. bu araplara akıttığım paramın da %80’i starbucks’a gitmiş. hayır anlamadığım bu kadar kafeini metabolizmam nasıl kabul etti.

son olarak da "bir alışveriş - bir fiş" sloganlı reklam/skeç kampanyası tarihte kara bir lekedir kanımca.