şu aralar

sevdiklerim: pide-güllaç
sevmediklerim: iftar vakti trafiği, açlıktan trafikte delirmiş şoförler, ağız kokusu
sinir olduklarım: tüm turkcell reklamları-turkcell-im şarkısı
en çok güldüğüm: işyeri tuvaletine koydukları "kemal kamil" marka oda kokusu
hobim: kolaj yapmak (yaşasın picasa)
özlediklerim: pel-öz

yüzler

creativity

10 yaşındaki Sevde yaz tatilinde sıkılınca kendini oyalayacak bişiler yapmaya karar vermiş ve girişimci ruhuyla ilk firması SİM yani Sevde İncik-Boncuk Mağazası’nı kurmuş. Kendi yaptığı takıları daha doğrusu “incikleri-boncukları” tanesi 1 liradan satıyor. Satışlarımı nasıl arttırırım düşüncesiyle önce mağazasını anlatan bir katalog yapmış, sloganı "Her kadın bir çiçektir". İncik bocukları içine koymak için çizgili defterinden koparttığı sayfaları tel zımbayla küçük poşetler haline getirmiş, üstlerine de çıkartmalar yapıştırmış.

Üstelik vergi de kaçırmıyor, alışveriş sonrası müşterilerine “fiş” yazıyor.



Adam olacak çocuk işte...

bilmece bildirmece

çarşıdan aldım bir tane

eve geldim beş tane

woody allen un genie comique

ablamın ankara’dan dönüşüyle odamın duvarında yerini almış, fransızca bir film afişi vardır, ‘79 yapımı.
bu filmi izlememiş olmama rağmen odamın duvarına asmış olmamın verdiği utanç ile tabi bir de meraktan hep çok çok istememe rağmen bir denk gelmedi izlemek– ki en azından bir 10 seneden bahsediyoruz burda.

neyse sonunda filmin DVD’si geçti elime, çok sevindim ama ama film daha 4. dakikada takıldı :(

geriye de filmden aşağıdaki kareler kaldı...