"kıyıda köşede" kalmış tatil anıları

foçadaydim yine gecenlerde - "nefes almak" için
bu yaz ikinci
toplamda 4. kez gidişim tatil için
orada olmayı seviyorum
oradayken mutluyum - sahilde yürürken, bira içerken, rüzgardan donarken, ahh burda bir evim olsa diye hayal kurarken, dondurma yerken, sevgilimin elini tutarken, güneş batarken, gazete okurken, sarhoşken...hep mutluyum
buradaki gibi huysuz, sinirli, mutsuz, kaşları çatık değilim
orada gülmek, buradaki gibi sadece bir dudak hareketinden ibaret değil benim için
ama yine buradayım işte :(

foça'da hep aynı şeyleri yaptık tabi JR. ile birlikte - bkz. tatil keyfi
ama bu sefer oraya gidiş sebebimiz sadece tatil değildi, 7. Foça Uluslararası Rastgele Balıkçılık Festivali için gitmiştik - hatta gezi sponsorumuzdu festival!!!

detaylara girmeden az sayıdaki fotoğraflara geçiyorum -

festival nedeniyle iki konser vardı foça'da. ilki bülent ortaçgil konseriydi, diğeri de İzmir Senfoni orkestrasından 3 tenörün konseri.

ikisi de süperdi.

b.o çok tedirgin çıktı sahneye, beni kimse tanımaz, şarkılarımı duydunu mu hiç diye sordu? duymak ne demek ezbere biliriz dedik, her şarkıda ona katılarak. çok keyiflendi b.o, eh biz de tabi (biz: seyirciler) :)

becerebilirsem konser kayıtları var elimde, onları da yükleyeceğim.

1 günlüğüne de alaçatıya gittik, alaçatı çok iğrenç, ögh.

kimse gitmesin oraya, tikitoş olmuş herşey - nişantaşı&b.caddesi&arjantin karışımı sosyetik bir yer olmuş orası ve ege köylüsü bu durumdan çok etkilenerek evrimleşmiş, değişik bir tür olmuş.

her köşede bir müşteriyi kovalayan, paylayan bir garson, antikacı görebilirsiniz.

JR itiraf ediyorum alaçatıya gitmemizin ana sebebi işte budur :)